Helloooooo - Auntie eline is back

Dag lieve volgers & welkom aan de nieuwe volgers,

WAUW. Dat is me nog eens een tijd geleden. Ik was jullie natuurlijk niet vergeten, maar ik ben zo druk bezig geweest de afgelopen tijd, waardoor het even heeft geduurd. En met vage verhalen kunnen jullie ook niets, dus vandaar hier vanuit Nieuw-Lekkerland (nog eventjes hihi) een nieuwe update van auntie Eline.

Even een kleine voorgeschiedenis, voor de mensen die nu inspringen..
Ik ben Eline Verhaar, persoonlijk vind ik mezelf best gezellig, ze zeggen dat ik jong ben en ik ben geboren en getogen in Nieuw-lekkerland.
Na mijn studie SAW (zo'n sociaal gebeuren) - ben ik vrijwilligerswerk gaan doen bij Home Sweet Home, een geweldige, mooie en kleine organisatie in Uganda. www.homesweethomeuganda.nl
Uganda wordt ook wel de Pearl of Africa genoemd.

In deze 6 maanden ben ik mijn hartje verloren aan de Ugandese cultuur, het land en de mensen, maar vooral aan de kinderen van de zorgboerderij. Tijdens de 6 maanden mocht ik beginnen aan een opstartend project. Een dagbesteding voor gehandicapte kinderen uit de omgeving op de boerderij van Home Sweet Home.
Onwetend, maar met frisse moed begon ik hieraan en al snel was ik verkocht. Wat al een gek iets was, want om nou te zeggen dat ik veel affectie had met gehandicapte kinderen en of een boerderij, nee. Maar goed het is gebeurd. Dag in dag uit genoot ik van het werk met de kinderen, buiten op het land en met de dieren. Voor de mensen die het leuk vinden, al de avonturen die ik al beleefd heb kun je lezen in mijn vorige blogs. Naar mate ik langer aan het werk was op de boerderij begonnen de dromen/plannen in mijn hoofd te groeien. Loslaten lukte niet en na lang wikken en wegen heb ik besloten om mijn goede leven in Nederland tijdelijk uit te zwaaien en verder te gaan aan dit ongelooflijke avontuur in Uganda.

Maar goed, dit klinkt makkelijk en zo dacht ik er misschien in het begin wel over, maar dat viel vies tegen. Het was alles behalve makkelijk. De afgelopen maanden heb ik dan ook erg veel nagedacht, uitgezocht, gesproken met mensen die ervaring hebben, organisaties bezocht en nog meer contacten gelegd. Nu zo'n half jaar later, is bijna alles in kannen en kruiken. WIEHOE.

Ik zal de kannen en kruiken voor jullie even beschrijven, want anders is het alsnog zo'n vaag verhaal.
Eind april vertrek ik voor onbepaalde tijd naar Uganda om daar te werken op de zorgboerderij. Ik zal hier supervisor worden. Dat klinkt gruwelijk luxe, maar het houdt in dat ik me bezig zou houden met de ontwikkeling en de voortgang van de zorgboerderij.
Gelukkig doe ik dat niet alleen. Ik heb hier in Nederland veel hulp gehad van mijn kerk, Hervormde gemeente Kinderdijk - Middelweg & de GZB (dit is een organisatie die zendingswerkers over de hele wereld heeft)
Zij hebben mij geholpen met het opstellen van het ondernemingsplan, de begrotingen, de contracten, leerdoelen enzovoort enzovoort.
Omdat ik straks vertrek is er een TFC (thuis front commissie) opgesteld met 7 prachtige mensen uit mijn gemeente. Deze mensen zullen mij ondersteunen in het werk wat ik in Uganda ga doen. Zij zullen de dingen vanuit Nederland samen met mij regelen en de vooruitgang/het proces van dichtbij meemaken/aansturen.

In principe is bijna alles nu geregeld, de plannen zijn klaar en de uitvoering kan beginnen. Wel resten er nog wat kleine dingen zoals het opzeggen van mijn telefoonabonnement, het pakken van mijn tassen e.d. Maar dit zijn pas echt dingen die ik op het laatste moment kan doen.

Pas geleden sprak ik met een vriend en hij zei tegen mij; Eline, besef je wel dat je over een paar weken gewoon Nederland achter je laat en in Uganda gaat wonen en daar een nieuw leventje opstart? Mensen die mij kennen weten mijn antwoord; Ja natuurlijk weet ik dat, ben er al zo lang hard voor aan het werk... Eenmaal de telefoon opgehangen en in mijn bed liggend besefte ik het pas echt... Shit man, het is niet niets. Ik heb mijn gruwelijk leuke baan in Nederland opgezegd, ga mijn kleine gele autootje achterlaten en dan heb ik het nog niet eens over mijn lieve familie, toffe vrienden en heel veel mooie schoenen. Ik denk dat ik de afgelopen maanden zoveel bezig ben geweest met 'regel' zaken, dat ik hier eigenlijk niet zo goed bij stil heb gestaan. En het is niet niks.
Wel weet ik dat ik niet alleen ga, ik geloof dat God met mij meegaat en voor mij zal zorgen. En voor alle mensen/dingen die ik hier achter laat. En een fijn iets is dat ik elk jaar sowieso 1/2 maanden in Nederland zal zijn. En ik weet natuurlijk hoe geweldig leuk ik het werk in Uganda vind en heb daar ook veel mooie mensen die mij steunen en er voor mij zijn.

En dan nog iets leuks, er zijn ontzettend veel toffe mensen die zo enthousiast met mij zijn en leuke acties bedenken. Zo hebben de leerkrachten en kinderen van basisschool 'de Wegwijzer' samen gespaard voor de zorgboerderij. Zij hebben een enorm bedrag van 2000 euro opgehaald. Mijn lieve opa is bezig met het organiseren van een Benefietconcert in samenwerking met het Chr. Gem. Drechtstedenkoor Praise Him. En her en der hoor ik mensen met leuke ideeen. Dit doet me echt goed!

De komende weken zal ik me bezighouden met het verzamelen van het sponsorgeld. Want een zorgboerderij in Uganda is geweldig, maar helaas niet gratis. En omdat ik voor de kinderen de juiste zorg wil bieden, wil ik zeker in het begin investeren zodat er op de langere termijn minder geld vanuit Nederland nodig is en we met de boerderij zelfvoorzienend in de kosten kunnen gaan worden.
Om zoveel mogelijk bekendheid aan dit mooie project te geven heb ik al aardig wat kranten/radiostations benaderd. Afgelopen week was ik te horen bij Radio 538 & Qmusic. Deze week heb ik 2 interviews afgelegd voor de Vonk en Het Kontakt. Maandag 20 maart ben ik van 20.00-21.00 te horen op Klokradio in het programma 1 op 1. En 28 maart om 21.30 op Kerkklokradio.
Zo hoop ik genoeg sponsoren te vinden om de begroting te kunnen halen.

Ik zou het enorm fijn vinden als jullie mijn blog delen zodat zoveel mogelijk mensen dit zien. Mocht je meer willen weten over het sponsoren van de zorgboerderij, stuur dan even een mailtje naar elineverhaar96@hotmail.com of bel even 06-53539283. Dan kan ik alle informatie/begrotingen e.d. sturen.

Mocht je nog geen lid zijn van mijn blog en wil je wel op de hoogte blijven, want ook in Uganda zal ik weer elke 2 weken schrijven, meld jezelf dan even aan. Dit doe je door je links onder mijn profielbeschrijving aan te melden voor de mailingslijst. Elke keer als ik een blog upload krijg je dan een mail.

Nou, dit was het weer voor nu.
Allemaal een fijn weekend en een hele lieve groet,

Eline