Schoolreisje, kind zoek en varken op de tafel!

He hallo Nederland!

Ben ik weer  Ik maak het goed!!! Het was een leuke week, met uiteraard weer veel gelachen, beleefd en gezien.

Sorry voor alle mensen die al een maand wachten op een brief van mij, maar ik krijg al een maand geen post. Dat zou kunnen omdat jullie me vergeten zijn en niet meer schrijven.. of dat er ergens nog een postzak onderweg is naar Jinja. Ik wacht rustig af, maar mis het wel ;) post is altijd wel even onderweg, maar het is altijd leuk om het te krijgen.. En ik ben over 3 weken jarig... WOEHOE. De eerste gesprekken hebben al plaatsgevonden en ik verwacht veel gekkigheid op die dag.

Maandag was een morgen met homeschool en ik maakte samen met Brechje, Devin en Elias een mooie poster voor papa zijn verjaardag. Lekker knippen en plakken, leuk was dat!

Daarna weer naar Jinja voor mijn date met Suzan, elke keer denk ik alweer... de tijd vliegt! Maar altijd super gezellig, we hadden een heerlijke lunch en daarna opzoek naar een verjaardagscadeau voor Zenon... Lastig, maar het is gelukt! Daarna gingen we naar een bomenkwekerij om bomen te kopen, want Zenon wilde ook bomen voor zijn verjaardag. Met ongeveer 10 kleine boompjes op zak gingen we weer terug met de matatu. Het was erg warm die middag en dan een hele middag zweten en wandelen maakt je moe, na het eten snel mn bedje in gedoken.

Dinsdag vroeg opgestaan om de cadeautjes in te pakken en op naar het verjaardagsontbijt van Zenon! Heerlijk ontbeten met taart, pannekoeken en natuurlijk gezongen en cadeautjes gegeven. Hij genoot . Ik gaf hem een basketbalnet, wat het laatste was om het basketbalveldje helemaal af te maken.. Het is echt super mooi geworden. Gewoon mooier en beter dan de meeste buiten basketbalveldjes in Nederland. Dus Klipperstars, wees niet bang, ik kom gewoon terug op niveau (of beter ;))

Daarna begon mijn farmdagje weer! De kinderen waren al lekker bezig, zo leuk om te zien dat ze het oppakken en steeds minder aanwijzingen nodig hebben. We kwamen erachter dat de Maizebrand op was. Dat eten de kippen, eenden, kalkoenen en varkens. Omdat het niet leuk was voor Zenon om op zijn verjaardag daarvoor weg te moeten, besloten we dat ik het ‘smiddags met de kinderen in de auto zou gaan kopen. Nou dat was me wat, iedereen was helemaal door het dolle... Met z’n alle in de auto. De hele morgen hebben ze histerisch gewerkt en blij geroepen dat we smiddags op stap gingen... Hahaha het voelde een beetje alsof we op schoolreisje gingen.

Toen we konijnenvoer gingen zoeken in een veld in de buurt waren alle kids lekker bezig. Toen alle zakken volwaren met plantjes gingen we weer terug naar de boerderij. Halverwege kwamen we erachter dat we Anna (meisje met syndroom van Down) kwijt waren. Verdorie. Die was vast nog ergens in het veld. Dus wij weer terug, roepen, zoeken en roepen. Ik maakte me gruwelijk zorgen want we zagen haar niet en ze gaf ook geen antwoord op ons gegil. Gelukkig had ik een Ugandese auntie bij me die en die maken zich niet zo snel druk... Ik diep het veld in aan de ene kant en zij aan de andere kant. En jahoor, na 2 minuten lopen vond ik Anna, heel rustig bezig met het verzamelen van 1 soort plant die ze op de milimeter af even lang afsneed en vasthield. Super schattig... Haar met veel moeite weer terug meegekegen naar de boederij. Na gezellig met z’n alle taart te hebben gegeten en hebben gelunched sprongen we in de auto, de kinderen straalde! We zongen, reden erg langzaam, zodat het lang zou duren en zongen nog meer. De benzine was laag en ik ben een beetje een schijterd en gooide er voor de zekerheid maar ff wat bij.. Toen we de 100 kilo maizebrand hadden gehaald hadden de kinderen er nog lang niet genoeg van, we reden nog even een stukje door om ijsjes te kopen. 100x bedankt auntie en weer verder! Op de terugweg reden we langs een huis van een kind en die wilde dat ik hem thuis zou afzetten, achja waarom niet. Maarja als je er dan 1 thuisbrengt moet je ze natuurlijk allemaal thuisbrengen ;) Haha benzine genoeg.. Dus ik alle kinderen thuisgebracht met de auto, wat een lol hadden we. En ook alle ouders/familie vonden het leuk om me te zien en waren erg dankbaar. Ben, een van de jongens loopt elke dag ruim 1.5 uur heen en terug van ons naar huis, bizar! Dus dat was nog best een leuk ritje en zo zie je ook weer wat meer van de omgeving.

Thuisgekomen even gedouched en daarna lekker buiten met de kids op de trampoline gespeeld en na het diner nog even de verjaardag van Zenon gezellig afgesluiten bij hun thuis! Leuke dag.

Woensdag kon ik uitslapen, waar ik echt aan toe was.. maar het lukte niet. Haha, om 7 uur lag in mijn bed te denken, wat doe ik hier. Ken je dat zo’n dag dat je een beetje met je ziel onder je arm loopt.. Naja zo’n dag was woensdag. Toen kwam de dierenarts om weer wat dieren in te enten, dus daar even mee meegelopen en daarna moedigde me Suzan me aan om even te komen basketballen, en zelfs daar had ik geen zin in. Uiteindelijk toch gedaan en dat redde mijn dag! Heerlijk om op ons eigen veldje te kunnen spelen en even alles eruit te spelen! Daarna rustig naar Jinja gedaan, gelunched en wat kleding gekocht. Savonds bijbelstudie en toen was de dag alweer voorbij!

Donderdagochtend voelde ik me een beetje ziekjes, maar toch maar naar de boerderij gegaan. En dat werkte, het werken maakte dat ik me beter voelde! Ik heb een flinke open wond op mijn been en daarom bleef ik op de boerderij met kalisha terwijl iedereen konijnenvoer ging zoeken. Toen ik even water halen was om af te wassen en terug kwam was kalisha even vergeten om het konijnenhok dicht te doen terwijl hij aan het kroelen was met de babykonijntjes. Wat ervoor had gezorgd dat er zo ongeveer 20 konijnen over de boerderij liepen. HELP. Dus wij samen achter al die beesten aan en een voor 1 teruggezet. Kalisha kreeg het er maar warm van en trok zijn shirt uit waar hij vervolgens zwaaiend mee achter de konijnen aan rende. GEWELIG! Ik heb zo gelachen. Konijn onder de tafel, kroop hij ook maar onder de tafel, maarja eer dat hij onder de tafel was was het konijn alweer aan de andere kant van de boerderij.
Nadat de boederijkinderen weer naar huis waren, gezellig met iedereen thee gedronken op het gras. Altijd een lekker, rustig en gezellig momentje!

Daarna weer gebasketbald, het wordt een goede traditie. En het is hard zweten in de Ugandese zon, maar ook weer heel lekker omdat je luie zweet eruit gaat en als je klaar bent voel je je een stuk actiever.

Vrijdag was weer een nieuwe dag, het regende dus de kinderen waren wat later. Daarna begonnen we weer met de normale dingen. We maakte wat actiefotos voor op de nieuwe website en lieten de varkens buiten spelen in de modder, wat ook al weer leuk iets was. Samen met Oguthu de kippen drinkbakken verschoond. Dat zijn van die witte bakken waar dan aan de onderkant zo’n gleuf zit zodat het water vanuit de bovenkant weer aanvult (oke, vage uitleg, sorry). Maar goed. Die dingen vul je dus op z’n kop.. Op z’n kop breng je die naar de bestemming en op de bestemming keer je ze om en vult de gleuf zich met water. Oguthu had alleen de onderkant er niet goed opgedaan en eenmaal op de bestemming draaide hij hem om en kwam de complete inhoud (1 liter) naar benede zeilen... Achja, kan gebeuren. De kuikentjes genoten alleen wat minder van deze plotselinge waterval.

Tijdens de lunch waren de varkens nog steeds uit hun hok. En nadat ik op alle borden eten had geschept, de kinderen aan tafel zat en ik had gebeden wilde we gaan eten.. Maar toen rook vader varken ons eten, en vader varken is heel groot. Hij kwam dichterbij en sprong ineens vanuit het niets boven op de tafel en ging als een rebel over alle borden heen met zn neus en at de helft op. Anna schrok zo erg dat ze van de bank viel en begon te huilen, de andere helft was aan het schreeuwen, ik rende naar de andere kant van de boederij omdat zo’n varken op de tafel nog groter lijkt dan op de grond en de andere helft was mij aan het roepen voor hulp... Richard at gewoon rustig door, want niets of niemand pakt zijn eten af...

Nadat we met veel stokken en grof geweld het varken van te tafel kregen en we hem eindelijk weer terug in het hok hadden was er weinig meer van ons voedsel over. Helaas. De hele tafel onder de modder en de bank en stoelen waren ook niet meer echt schoon.. ik snel naar het dorpje gelopen om nieuw eten te kopen en market food is eigenlijk een soort mac donalds in nederland, dus uit eindelijk was het weer een feestje, maar de schrik zat er goed in. Na het eten alles netjes schoongemaakt en de kinderen lekker naar huis gestuurd!

Ik bleef nog lekker een poosje op de boederij zitten waar suzan me gezelschap kwam houden, melkte de geit en probeerde de jonge geit te laten drinken. En genoot gewoon even van de rust en de dieren! Heerlijk. Daarna teatime en eindelijk gedouched want ik was echt gruwelijk smerig..

Zaterdagochtend hadden we aflatoun! Gezelligheid en de kinderen beginnen steeds beter te luisteren dus we hadden echt een goede tijd. Spraken over hoe je je lichaam kunt gebruiken. Wat je allemaal kan doen en bewegen en hoe je je lichaam kunt gebruiken op een goede manier (elkaar helpen, kroelen enzo) en op een slechte manier (elkaar pijn doen, slaan, schoppen enz).

Smiddags had ik een date met Opio. Met zijn rolstoelfiets naar beneden gereden, wat nog best pittig is, maar hij is sterk! Daar een chappati gehaald en soda en daarna weer om hoog. De mensen kijken hun ogen uit, want dat is wel heel bijzonder natuurlijk, en jongen op een fiets die hij met zijn armen aandrijft! Daarna gezellig op het gras thee gedronken, waar Merci geweldige sprookjes vertelde en we vooral onzin praatte.

Toen de kinderen uit school waren hebben we gebasketbalt. Zenon en ik gaven wat tips en het is super leuk om te zien hoe iedereen het oppakt! Voor we het weten hebben we een echte vereniging hier, haha.

Jullie horen van mij!

Groetjes