aMAIZEing

Goedemorgen allemaal,


Daar zijn we weer :) 2 weken zijn alweer voorbij. 2 weken in het teken van mais, kusjes met de hond, biggen verkoop, meidenruzies, wonden en nog eens mais. 


Na best wel vaak en lekker uitslapen in nederland vroeg ik me af hoe het weer zou zijn om op boerentijden op te staan. Ruim een half uur voor mijn alarm werd ik wakker en ik was zoo blij om mijn laarzen weer aan te trekken. De kinderen waren door het dolle heen en konden niet wachten om te zien wat ik allemaal in die enorme koffers had meegenomen. Omdat ik niet wil dat mijn Kids eraan gewend raken dat als er mensen komen of als ik terug kom ze overladen worden met kados geef ik dingen altijd met een reden, of op een bijzondere dag. De meeste dingen zitten dan ook nog steeds in de koffer. Wel hebben we op maandag tijdens onze pauze gesnoept van de snoepjes die tante Bojoura had meegegeven! En is al het gereedschap al in gebruik! Ik was net optijd terug voor het oogsten van de mais.. dit is altijd een groot, maar erg relaxt werkje. De eerste 2 dagen begonnen we om de maiskolven uit de plant te halen. Terwijl de Kids de grootste strijd hadden om wie de grootste maiskolven wist te vinden, zat ik daar lekker op mijn gat, alles en iedereen te observeren.  De boerderij zit op een berg waar dus altijd een lekker windje is, we kijken ook weer tegen wat bergen aan en soms vergeet je gewoon dat het uitzicht adembenemend is. De kids brachten alle mais kolven bij mij waar ik ze met wat andere Kids ze uit de schil, laten we het zo maar even zeggen, haalde. 


Ik blijf er van genieten hoe we altijd wel een werkje voor iedereen kunnen vinden. Kan iemand niet lopen dan kan die al de schillen verzamelen of maiskolven uit de schil halen. Heeft iemand niet zo'n goede fijne motoriek; zeg je met een diepe stem; hup ga jij maar alle planten uit het land trekken. 


Nadat alles van het land is moest het drogen in de zon voor een paar dagen en daarna moet al de mais van de kolf. Terwijl de grote sterke mannen dit in zakken doen en er hard op slaan met een stok. Zitten wij weer gezellig met elkaar het overige mais eraf te pielen. Merci en Anna hadden op een moment enorme ruzie in Luganda  (de streektaal) toen ik vroeg wat er aan de hand Was, vertelde merci dat Anna zei dat merci met ome Shepherd had gekust... hahahahaha ik heb zelfs al concurrentie. Merci en anna hebben nog de hele dag kattig tegen elkaar gedaan en de volgende dag waren ze weer de beste vriendinnen. 


Zeek had ondertussen uitgevonden dat mijn hond King enorm van spelen houdt. Zeker als je op de grond gaat zitten komt hij boven op je en begint je vol enthousiasme af te likken.  Zeek roept nu ongeveer de hele dag; KINGIE KISSIE. 


We zijn erg blij met de oogst van de mais. Op wat kolen, aubergines, tomaten en paprika's is alles van het land af.  Uganda is momenteel enorm droog, al denk ik dat Nederland het wint. Haha maar we verwachten dat het nieuwe regenseizoen eind augustus begint. Dus we beginnen nu al vast met dingen zaaien die we dan later uit kunnen planten als de regen komt. 


Waar we ook heel blij mee zijn is dat alle biggen zijn verkocht.  We hadden er 16 en dat Was teveel om te houden in onze hokken. Binnen no time waren ze verkocht en daar hadden we een mooie opbrengst van! Super leuk ook voor de kinderen om bezoek te krijgen op de boerderij en leuk voor mij om zoveel complimentjes te krijgen. Wat ik altijd wel apart vind IS hoe mensen het zeggen.  Misschien is het de vertaling en bedoelen ze het anders; maar letterlijk zeggen de meeste mensen. Wat knap dat je dit met dit soort mensen voor elkaar krijgt. Klinkt in mijn oren altijd een beetje hard. Maar wel fijn dat mensen nu een kans krijgen om te zien hoe fantastisch mijn kinderen het doen. 


Ook hebben we bezoek gehad van een andere organisatie die voornamelijk lichamelijk gehandicapte kinderen heeft. Met een busje vol rolstoelen en enorm lieve kindjes kwamen ze aan en wat Was het fijn om hun zo intens te zien genieten van de dieren... 


Van het Driestar college in lekkerkerk had ik een hele hoop linnen tasjes gekregen. En afgelopen week heb ik die met wat tomaten aan de Kids mee naar huis gegeven. Zo grappig om ze nu allemaal met dat linnen Driestar tasje te zien lopen. 


Shepherd zegt altijd dat ik een beetje  ben. Dit klopt ergens ook wel, ben gewoon een beetje klunnelig. Na 2 weken op de boerderij heb ik weer overal wonden, schrammen en dit keer zelfs een brandwond toen ik heel enthousiast voor marit ging koken. 


Met marit gaat het goed! Ze vind het allemaal erg leuk, geniet van het werken op de school van mijn vriendin Jennie en lacht zich elke dag een ongeluk om mijn Kids. Wel merk je dat ze in sommige dingen nog jong IS, Uganda is een prachtig land maar heeft ook zo z'n gebruiksaanwijzingen. Inmiddels heb ik die aardig onder de knie, maar dit Was natuurlijk voor mij ook heel anders toen ik net kwam. In Nederland is het super onbeleefd als iemand je groet en je geen antwoord geeft. Hier willen best veel jongens aandacht of meer en dan IS het beter om net te doen alsof je ze niet hoort. Maar daar moet je gewoon even inkomen. Ook de snelle nacht, om 7 uur is het donker en savonds weinig doen IS lastig, maar dit geeft ook weer tijd voor andere dingen! 


De komende 2 weken zullen we ons op de boerderij bezig houden met het renoveren van het kalkoenenhok, planten van de nieuwe groentes en klaar maken van het land! Een hoop mest en schoffel werk dus.  En wat timmeren, ik hoop jullie dan ook over 2 weken met 10 vingers te kunnen schrijven! 


Lieve groet,

Eline