Opgepakt, ratten en regen

Een hele goede middag jullie allemaal!

De twee weken zijn alweer voorbij, wat betekend een nieuwe blof van mij.
Jaja ga helemaal op de sinterklaastour voor jullie.

Oke ik loop nu al vast, wat een gekkigheid, terug op de orde van de dag. Hoe waren deze 2 weken, mensen kinderen wat heb ik een hoop meegemaakt.
Hoop dat ik het jullie beknopt en boeiend kan vertellen, zo niet, en je haakt af, sorry alvast. Over 2 weken probeer ik het opnieuw.

Zoals de meeste van jullie wel weten hebben we nu 3 koeien, de 4e is in aantocht. Maar momenteel 1 stier, 1 zwangere koe en een kalf.
Deze lieve beesten eten een hoop.. Gelukkig komen we uit het regenseizoen en is er dus genoeg groenvoer te vinden en te verzamelen.
Steven ging dit 2 weken geleden op maandag doen, samen met Kaloli (onze oudste jongen (38)). Al hoewel er genoeg te vinden is, duurt het toch altijd wel een poosje.
Ik was met de kinderen in de tuin aan het werken en daarna alle dierenverblijven schoongemaakt, en rond de lunch begon ik me toch af te vragen waar Steven en Kaloli bleven.
Tijdens de lunch kwam Steven Kaloli terug brengen en ging erna zelf weer weg. Ik dacht dat ze mogelijk verderop voer hadden gevonden, dus stelde weinig vragen.
Na dat de kinderen wegwaren wilde Steven wat tegen mij zeggen, dit zag je duidelijk, maar hij durfde niet. Na wat aandringen begon hij toch;
Zondag had er een vrouw tegen Steven gezegd dat hij van haar land de overgebleven maise mocht halen, alleen had deze vrouw niet precies gezegd waar haar land stopte.
Steven en Kaloli waren dus vrolijk maise aan het snijden toen ze werden opgepakt door 3 soldaten, want ze waren op het land van de Officier aan het snijden.
Deze brachten Steven en Kaloli naar de vrouw van de officieer, die Steven een boete wilde geven. Steven heeft (heel slim) gezegd dat hij een arme boer is en dit niet kan betalen.
Daarom kregen hij en Kaloli straf... Ze moesten op het land van de officieer wat planten planten en daarna werden ze vrijgesproken. Haha dat hadden ze dus al die tijd gedaan.

Ik heb sinds kort een meisje op de boerderij die 2 dagen in de week stage loopt. Ze heet Prossy en is gezellig om erbij te hebben. Ze is een Ugandees die later zelf graag haar eigen boerderij wil beginnen,
Leuke bijkomstigheid is dat het het ook erg goed kan vinden met de kinderen. En hen met haar.

Vorige week hebben we voor alle kinderen een eigen hoe (hiermee ploegen we het land) aangeschaft. Want we hadden er maar 4 en met zoveel mensen was het altijd vechten over wie er mocht ploegen, verbazingwekkend genoeg vinden alle kinderen dit leuk.
Alles groeit goed en bijna alle kinderen weten nu welke plant, wat is of wat er aan groeit. Het is erg leuk om met elkaar het proces te bekijken en straks ook weerte kunnen oogsten.
Ook hebben we vorige week een nieuwe kruidentuin aangelegd, waarbij echt iedereen heeft geholpen. Een paar kinderen met ploegen, de andere gingen stenen halen, weer anderen gingen met de kluitjes maker van die AH moestuintjes maken,
hierin zaaien we de kruiden en dan kunnen we ze later overplanten naar de 'grote' kruidentuin.

Na het werken wassen alle kinderen elke dag hun eigen laarzen en overal. Dit doen we altijd al zo. Toen ik van de week even snel naar mijn huisje moest en terugkwam stond Kalisha in volle glorie zichzelf te wassen op de boerderij.
Hij vond blijkbaar dat hij te vies was om zo naar huis te kunnen. Het grappige was nog dat alle andere kinderen zich er niets van aantrokken en gewoon doorgingen met de orde van de dag.

Op vrijdag had ik besloten dat het de hoogste tijd was om de schuur op de ruimen. Deze was erg stoffig, niet georganiseerd en gewoon een bende.
Ik vertelde de kinderen dat we allemaal eerst alles eruit zouden halen, daarna schoonmaken en alles weer netjes terug zetten.
Met de eerste kist die ik oppakte sprong er een enorm grote rat uit. Ik liet alles vallen en rende gillend de schuur uit, alle kinderen begonnen te lachen en binnen no time waren alle werkers die op het terrein van HSH op de boerderij, verschrikt om te kijken waar dat gegil van daan kwam.
Ik was er na 1 rat wel klaar mee, en de kinderen samen met Steven en Paul, die zulke dingen wel gewend zijn haalde de schuur verder leeg.
Nu wilde ik toch meehelpen en bedacht ik me dat ik dan wel de spullen die hun naar buiten sjouwde uit kon gaan zoeken en schoonmaken. Ondertussen schoten er uit de schuur wel een stuk of 20 ratten overal vandaan... Wat een gegriezel.
Ik begon met het uitzoeken van de greedschapskist. Terwijl ik deze open doe schieten er 2 ratten uit en met dat ik hem op de grond laat vallen zie ik een heel nestje (10) baby ratjes in de gereedschapskist.
Hierna heb ik de moed helaas op moeten geven, ik had geen stem meer over en was er helemaal klaar mee. De kinderen hebben keurig de schuur opgeruimd en geordend, ik deed de afwas. ;)

Eind van vorig 'schooljaar' zouden we met de kinderen gaan zwemmen, hier keken ze enorm naar uit, maar op de dag zelf was het erg koud en konden we dus niet gaan zwemmen. We zijn toen met een boot over de nijl gevaren, wat ook erg leuk was..
Maar elke dag vroegen de kinderen mij wanneer we nu gingen zwemmen. Ik begrijp dat hun hier naar uit kijken, maar wilde ze ook wel leren dat deze dingen niet allemaal zo vanzelfsprekend zijn, ook niet voor ons blanke..
Nu hebben we met elkaar een hele grote spaarpot op papier gemaakt. Deze gaat tot de 100.000 Shilling (ongeveer 30 euro) als we dit hebben bereikt kunnen we met elkaar gaan zwemmen.
We hebben een hele hoop entulla (een soort locale paprika) die we voor 3000 per emmer verkopen. De kinderen zullen deze vanaf nu gaan verkopen, hiermee willen we ze ook een beetje de verkoopskills gaan leren, zoals beleefd zijn e.d.
En dan kunnen ze met elkaar bijhouden hoeveel geld ze 'verdienen' en wanneer we kunnen gaan zwemmen. Iedereen was/is razend enthousiast en ik vermoed dat ze keihard hun best gaan doen.

Vorige week zaterdag is in Kampala, citycentre, mijn telefoon uit mijn tas gestolen. Erg rot, want hierin stonden al mijn contacten uit Uganda en iedereen hier belt mij altijd op dat nummer.
Maar nog vervelender is dat de persoon die mijn telefoon heeft gestolen nu mijn contacten was gaan berichten met de vraag om geld, in mijn naam..
Dus mocht dit gebeurd zijn bij jou, mijn excuses. Dit was ik niet.
Afgelopen weekend is ook mijn andere telefoon er weer mee gestopt. Dus nu ben ik even helemaal niet bereikbaar. Lekker vervelend.

In het begin van mijn terugkomst had het veel geregend maar inmiddels werd het steeds warmer en droger. De eerste 2 tanken (van de 3) raakte op en het stof op de wegen is niet normaal...
Donderdag besloten we dat de tuin echt niet langer zonder water kon en moesten we alles watergeven. Dit kost ons dan 3 uur tijd... op en neer sjouwen met jerrycans van 20 liter en elk plantje water geven.
Helemaal versleten, zo rood als een tomaat plaatste ik op Facebook dat het hoogste tijd was voor regen want dit zware werk in de bloedhete zon is haast niet te doen, zeker niet omdat het eigenlijk elke dag nodig is.
Ik vroeg mensen te bidden voor regen, en dit bericht werd snel verhoord. Donderdagmiddag begon het rond 1300 kei en kei hard te regen tot ongeveer 1700. Helemaal verwonderd..
Donderdag op vrijdagnacht is het verder gegaan met regen tm vrijdag 1400. Hierdoor waren er geen werkers en kinderen op vrijdag, en kunnen we eigenlijk nergens heen.
Alle wegen veranderen in modderpoelen en rivieren onstaan plotseling. Net iets teveel van het goede, maar ik klaag niet want voor ik het weet krijg ik straks 7 jarige droogte ofzo. Haha
Vanaf donderdag heeft het tot nu toe elke nacht geregend, dus dat is perfect!

De bonen zijn al geoogst en steeds meer planten zijn klaar. Zo kunnen we ons de komende tijd lekker gaan richten op de oogst, verkoop en voorbereiden op Kerst, met de bijbehorende liedjes, knutselwerkjes e.d.

Ik wens jullie een twee fijne weken en update jullie later!

Liefs,
Eline