Opgewekte start
Door: Auntie Eline
Blijf op de hoogte en volg Eline
12 November 2017 | Oeganda, Jinja
Dag lieve mensen,
Ik ben weer in Uganda, in mijn vorige blog schreef ik al over de positive financiële verandering van de zorgboerderij.. waar het in het begin dreigde te moeten stoppen is dit zo wonderlijk goed gekomen, dat we voorlopig door kunnen gaan met dit prachtige werk. Iedereen hartelijk bedankt maar bovenal alle eer naar God.
Het afscheid was lastig, het lijkt elke keer wel erger te worden. Waardoor dat komt weet ik niet precies. Mogelijk doordat ik in Uganda mijn familie en vrienden zo mis, dan heb je even 4 weken om wat tijd door te brengen samen, maar voor je het door hebt is het voorbij en ga je weer terug. Door de fijne tijd realiseer je je des te meer wat je weer zal gaan moeten missen. Ik merk dat ik voor mijzelf hier wel een weg in heb gevonden, naja of je het een weg kan noemen weet ik niet. Ik zet gewoon een knopje om. Doei en op naar het volgende.
In het vliegtuig deed ik uiteraard weer niet slapen. Veel te opgewonden... en dan is 8 uur wakker op een stoeltje te lang. Aangekomen op het vliegveld stond Shepherd me op te wachten met een prachtige bos rozen. De schat. Super leuk om alle Nederlandse spulletjes te laten zien. Ontbijten met stroopwafels en toen terug naar Huis!
Waar we maandag ochtend nog de autoruit moesten krabben, zo warm is het in Uganda. Zweet me eigen een ongeluk, grappig hoe snel je daarin veranderd. Ook het verkeer, de drukte, de chaos lijkt me weer te verbazen.
Grappig ook hoe ik elke x weer sta te trillen als we bijna 'thuis' ben. Aangekomen stond iedereen al weer te springen. De kinderen van de boerderij kwamen me direct een zwetende hugg geven. En ook Steven kwam iets te enthausiast met zijn armen open aanlopen, een beetje ongemakkelijk heb ik hem toch maar een handdruk gegeven, professioneel he ;)
Geprobeerd zo veel mogelijk direct uit te pakken, want ik ken mezelf en anders staat alles over een half jaar nog in koffers. Heerlijk om de Nederlandse lucht nog even in mijn huis te hebben.
De boerderij ziet er enorm goed. De mannen hebben keurig werk verricht. De planten zijn allemaal erg gegroeid en gezond, ook omdat we zijn gezegend met een hele hoop regen! Hier ben ik dan ook wel echt weer midden in beland. De wegen zijn na de regen meer rivier dan weg, 1 grote modderpoel. Ik heb daarom maar ook besloten dat mijn volgende vervoermiddel wat ik aanschaf een rubberboot wordt.
Naast met iedereen en alles bij te kletsen, en weer even settelen is het grappig om te zien hoe geïnteresseerd de kinderen en Ugandese mensen zijn over Nederland. Voor mij zijn de auto's, nieuwste computer dingen enzo maar suf, maar voor hen natuurlijk allemaal nieuw. Dus ik blijf verhaaltjes vertellen.
Vrijdag maar weer gelijk begonnen met werken. Voer gekocht en besteld.. voorbereiden voor de eerste schooldag van de Kids maandag en een werkers meeting. Heel schattig om te zien hoe de werkers eigenlijk niet zo goed met complimentjes om kunnen gaan. Vertelt dat ik erg trots op ze was en dat we deze spirit moeten hooghouden.
Zaterdag heb ik ruim 8 uur op de kappers stoel gezeten om mijn dreads te verwijderen. Ik wilde mijn eigen haar even ruimte geven om te ademen. Pff wat een gedoe. Maar nu ben ik dus weer even kaal soort van.
Morgen is het maandag, en ik kan niet wachten! Heerlijk om weer al mijn energie en nieuwe ideeën in te Kids te kunnen stoppen.
Een goede week allemaal en ik update jullie over 2 weken!
Liefs, Eline
Ik ben weer in Uganda, in mijn vorige blog schreef ik al over de positive financiële verandering van de zorgboerderij.. waar het in het begin dreigde te moeten stoppen is dit zo wonderlijk goed gekomen, dat we voorlopig door kunnen gaan met dit prachtige werk. Iedereen hartelijk bedankt maar bovenal alle eer naar God.
Het afscheid was lastig, het lijkt elke keer wel erger te worden. Waardoor dat komt weet ik niet precies. Mogelijk doordat ik in Uganda mijn familie en vrienden zo mis, dan heb je even 4 weken om wat tijd door te brengen samen, maar voor je het door hebt is het voorbij en ga je weer terug. Door de fijne tijd realiseer je je des te meer wat je weer zal gaan moeten missen. Ik merk dat ik voor mijzelf hier wel een weg in heb gevonden, naja of je het een weg kan noemen weet ik niet. Ik zet gewoon een knopje om. Doei en op naar het volgende.
In het vliegtuig deed ik uiteraard weer niet slapen. Veel te opgewonden... en dan is 8 uur wakker op een stoeltje te lang. Aangekomen op het vliegveld stond Shepherd me op te wachten met een prachtige bos rozen. De schat. Super leuk om alle Nederlandse spulletjes te laten zien. Ontbijten met stroopwafels en toen terug naar Huis!
Waar we maandag ochtend nog de autoruit moesten krabben, zo warm is het in Uganda. Zweet me eigen een ongeluk, grappig hoe snel je daarin veranderd. Ook het verkeer, de drukte, de chaos lijkt me weer te verbazen.
Grappig ook hoe ik elke x weer sta te trillen als we bijna 'thuis' ben. Aangekomen stond iedereen al weer te springen. De kinderen van de boerderij kwamen me direct een zwetende hugg geven. En ook Steven kwam iets te enthausiast met zijn armen open aanlopen, een beetje ongemakkelijk heb ik hem toch maar een handdruk gegeven, professioneel he ;)
Geprobeerd zo veel mogelijk direct uit te pakken, want ik ken mezelf en anders staat alles over een half jaar nog in koffers. Heerlijk om de Nederlandse lucht nog even in mijn huis te hebben.
De boerderij ziet er enorm goed. De mannen hebben keurig werk verricht. De planten zijn allemaal erg gegroeid en gezond, ook omdat we zijn gezegend met een hele hoop regen! Hier ben ik dan ook wel echt weer midden in beland. De wegen zijn na de regen meer rivier dan weg, 1 grote modderpoel. Ik heb daarom maar ook besloten dat mijn volgende vervoermiddel wat ik aanschaf een rubberboot wordt.
Naast met iedereen en alles bij te kletsen, en weer even settelen is het grappig om te zien hoe geïnteresseerd de kinderen en Ugandese mensen zijn over Nederland. Voor mij zijn de auto's, nieuwste computer dingen enzo maar suf, maar voor hen natuurlijk allemaal nieuw. Dus ik blijf verhaaltjes vertellen.
Vrijdag maar weer gelijk begonnen met werken. Voer gekocht en besteld.. voorbereiden voor de eerste schooldag van de Kids maandag en een werkers meeting. Heel schattig om te zien hoe de werkers eigenlijk niet zo goed met complimentjes om kunnen gaan. Vertelt dat ik erg trots op ze was en dat we deze spirit moeten hooghouden.
Zaterdag heb ik ruim 8 uur op de kappers stoel gezeten om mijn dreads te verwijderen. Ik wilde mijn eigen haar even ruimte geven om te ademen. Pff wat een gedoe. Maar nu ben ik dus weer even kaal soort van.
Morgen is het maandag, en ik kan niet wachten! Heerlijk om weer al mijn energie en nieuwe ideeën in te Kids te kunnen stoppen.
Een goede week allemaal en ik update jullie over 2 weken!
Liefs, Eline
-
12 November 2017 - 12:02
Corine:
Heej nichtje ;)
Leuk om weer je blog te lezen.
Best gek ook....vorige week was je hier nog...en nu weer daar in Uganda bij je 'andere familieleden' !
Fijn dat zij jou weer zo goed ontvangen hebben!
Heel veel succes deze week en nog een fijne zondag!
X van ons 5-en -
12 November 2017 - 12:19
The Blackies:
Heeeeeeeee Eline! Fijn dat je er weer bent en ze allemaal weer blij waren je te zien! En natuurlijk ook heel goed dat alles netjes bijgehouden was, want tja, dat weet je natuurlijk nooit he?! Geniet weer van alles en heel veel succes en zegen! liefs van the Blackies -
12 November 2017 - 13:30
Ard:
Heej lien ik heb je verhaal weer eens gelezen;) klinkt leuk allemaal. Hele omschakeling weer dat wel. Suc6 ermee en we houden contact! -
12 November 2017 - 15:31
Wil Metske:
Ha Eline
Goed om te lezen dat je weer veilig op je stekkie bent. Je zult je familie (en mij) haha wel erg missen, maar het weer is hier prut met peren. Mocht ik van mijn moeder nooit zeggen want: Schelden op het weer is schelden op de Heer. Dus klap toe de mond zegt klukkluk dan. Ik wens je een hele fijne gezegende tijd toe en hoop je weer te zien t.z.t.
Groetjes
-
13 November 2017 - 10:15
Feikje:
Hey Eline! Wat heerlijk om je blog weer te lezen!
Heel veel suc6 en zegen met de kids!
Groetjes van Alexander & Feikje en Jing -
14 November 2017 - 22:03
Heleen:
Hoi Eline!
Fijn dat je weer veilig bent aangekomen, je heb al een hoop achter de rug zo te lezen. Wat mooi dat de kids zo enthousiast waren dat ze je weer zagen. Geniet ervan en een vriendelijke groet uit Nieuw-Lekkerland.
Groetjes Fam van den Dool -
19 November 2017 - 19:02
Piet:
iedere keer weer fijn te lezen. je energie te voelen. u are doin a great job! xP
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
