Het begin van het nieuwe schooljaar
Door: Auntie Eline
Blijf op de hoogte en volg Eline
27 Januari 2019 | Oeganda, Jinja
Het heeft even geduurd. Sorry hiervoor. Maar vanaf nu beloof ik jullie plechtig elke week te schrijven. Excuses heb ik niet. Het is er gewoon bij ingeschoten.
Na mijn vertrek uit Nederland kwam ik terug in Oeganda en het was vrijwel direct druk. Shepherd was tijdens de kerst zijn opa verloren en hiervoor zijn we afgereisd naar zijn dorp.
*in Oeganda heeft iedereen nog een stam en geboortedorp. Voor mij zou dit Nieuw-lekkerland zijn als dorp want hier komt mijn familie vandaag en ben ik dus een lekkerlander. In Oeganda is het heel normaal dat je hier terug gaat tijdens je pensioen en daar ook sterft of begraven wordt*
Shepherd zijn dorp is in het Noorden van Oeganda. Echt tegen de grens van Congo. Hier hebben we zijn familie bezocht en het was een goede tijd. De omgeving en dergelijke zijn prachtig en zijn familie is erg aardig voor mij!
Terwijl wij daar waren werd ik gebeld dat Ogutu zijn oma, de vrouw met wie hij woont, ook was overleden. Ze had al langere tijd een hoge bloeddruk en was oud, maar alsnog erg verdrietig nieuws. Ogutu en zijn oma waren erg arm. Ze leefde van wat geld dat zijn oma verdiende door zelf gemaakte alcohol te verkopen’ maar dronk hier uiteraard zelf ook af en toe wat van. Als boerderij hebben we geholpen met het regelen van de begrafenis. Wat hier altijd een dag na de sterfdag is. Er is een kist gekocht en eten voor tijdens de begrafenis. Ook zijn mijn werkers samen met wat andere kinderen van de boerderij bij de begrafenis geweest om Ogutu te steunen.
ogutu heeft een vader, die niet voor hem wil zorgen. Hij is een crimineel die aan het schuilen is voor de politie op een van de eilanden in Lake Victoria. Niet de beste plek voor een kind. Verder is er nog een (dronken) opa in het huis en betrokken buren. Direct toen ik terug kwam uit Shepherd zijn dorp hebben we een vergadering gehad over Ogutu met de dorpsoudsten en naasten. Afgesproken is dat Ogutu voortaan 7 dagen naar de boerderij mag komen. Zo heeft hij in iedergeval iets te doen en krijgt hij te eten. Verder zullen we de familie ondersteunen met het kopen van wat eten zo nu en dan en sop. Het moet voor hen ook dragelijk blijven om voor Ogutu te zorgen. Een lastige situatie, maar wel onder controle voor nu.
Verder ben ik druk bezig geweest met plannen maken voor de boerderij, werken aan vrijwilligers documenten en het voorbereiden van de groepsreis die in Juli voor 13 dagen de boerderij zal komen helpen! Leuke dingen, maar veel achter de computer en dat verveelt mij toch snel. Ik ben liever aan het rommelen met de kinderen.
Ook hebben Shepherd en ik hard gewerkt aan mij huisje, het een en ander moest geverfd worden en daar zijn we nu klaar mee. Ben er echt mega blij mee, want na 2 jaar is mijn huisje eindelijk af! Het is fijn om een mooie plek te hebben waar je je prettig en op je gemak voelt!
En toen kwam mijn broertje op bezoek!! De avond voordat hij zou landen op het vliegveld was er een nieuwjaarsreceptie bij de Nederlandse ambassade, dit zijn ook altijd echt leuke dingen! Gratis overvloed aan haring/kaas/frikandellen en bitterballen en heel veel Nederlands gezelschap! Goed om contacten te maken en dergelijke.
Lars zou aankomen om 3 uur snachts. En na 2 uit te hebben geslapen vertrokken we weer naar het vliegveld. Lang wachten midden in de nacht en zie ik ineens tot mijn grote verbazing niet alleen Lars maar ook mijn Moeder. Wat een verrassing!!
Een weekje bleven ze en het was heerlijk om hen alles te kunnen laten zien! Lars kwam eigenlijk meer voor mij, maar had niet het idee dat hij het zelf ook leuk zou vinden... hoe tof is het dat hij na een week zei; ik had het niet verwacht, maar vond het echt super leuk!
Op maandag kwamen de kinderen terug van vakantie. Wat had ik ze gemist en wat hadden zij elkaar gemist! Zo leuk om ze allemaal weer samen te zien op het land en de boerderij. 5 kinderen die bij een ander project wonen maar dagelijks naar de boerderij komen hadden voor mij een heel kunstwerk gemaakt met foto’s en bedankt erop. Super fijn om zo de waardering te zien en dit te ontvangen. De foto van het kunstwerk staat op mijn instagram : Inekebertine. Misschien wel leuk om het even te bekijken.
Donderdag moest ik Mn moeder en broertje weer wegbrengen wat gewoon altijd LASTIG is. Maar het hoort erbij. Na lekker te hebben gegeten en nog even te ontspannen was het echt tijd. Shepherd moest werken en kon helaas niet mee. Vrijdag moest ik alleen weer terugrijden van Entebbe naar huis. Een lange reis met heel veel file. Toen ik 30 minuten van huis verwijderd was en ik het water van de douche zat te verheerlijken stopte de auto er ineens mee. Drama. Shepherd was niet te bereiken, mijn baas zat ook in de hoofdstad en het werd met toch een beetje heet onder Mn billetjes. Ik was in de middle of nowhere. Gelukkig kon ik Gody bellen. En jongen bij mij in het dorp die altijd voor iedereen klusjes doet en die kwam met een soort PUK van de pettenflet karretje. Een lang touw dat bestond uit 20 aan elkaar geknoopte touwtjes moest mij naar huis trekken. Na 5 minuten brak dit uiteraard en toen er een nieuw touw gekocht was konden we eindelijk gaan. Opzich wel weer een belevenis want ook dit had ik nog nooit meegemaakt. Maar ik was enorm blij om thuis te zijn, want het had veel gekker kunnen lopen.
Gisteren was ik ziek, hondsberoerd zou mijn opa zeggen. Alles kwam er zon beetje overal uit. Ik heb 2 opties. Of ik had wat verkeerds gegeten of het was gewoon stress en alles wat er even uitmoest. Vandaag voel ik me gelukkig vele malen beter en na genoeg rust dit weekend gaan we weer knallen! Op de boerderij, met de kinderen, voorbereiding voor de bruiloft en heel veel meer!
Over 2 weken horen jullie hoe me dat afgaat!
Heel veel liefs en het allerbeste voor iedereen die dit leest,
Eline
-
27 Januari 2019 - 07:38
Irma:
Yessssss, een nieuwe blog van Eline, zo heerlijk om de zondagochtend mee te beginnen, kopje koffie erbij en ik begon te lezen....en natuurlijk schoot ik weer vol, bij de droevige berichten dat opa v Shepherd is overleden en oma van Ogutu, maar ook door de daadkrachtige Eline die weer met de oplossingen komt... en dan de verrassing dat je moeder plotseling voor je neus staat samen met je broer op de luchthaven.
Zo fijn om je naasten bij je te hebben in moeilijke tijden.
En dan auto pech... Ik zag het beeld al voor me, dat je al langs de weg in the forest staat en het al donker begint te worden.... brr ja echt geen fijn idee om daar met pech te staan, masr er was gelukkig weer een redder in nood. En dan nog even 2 dagen totaal "out of order", meid toch.
Stoere dappere Eline, zo veel respect voor jou. Ga weer heel veel positieve energie krijgen op de boerderij met de kinderen om je heel. Dat is echt helemaal jou ding! Veel liefs en dikke knuffel van mij -
27 Januari 2019 - 08:29
Corine :
Lieve Eline...wat een bijzondere blog heb je weer geschreven! Trots op jou!
God zegene je.... in alles wat je doet !! -
27 Januari 2019 - 09:48
Riet:
Mooi om te lezen dat je steeds eigenlijk ook gewoon doet waarvan jij denkt dat het zo moet! Het heeft je al veel gebracht en het tekent je positieve houding en inzet in soms ook best heel ingewikkelde situaties. Fijn dat je bent "gered"hoor door "pluk" maar is je auto inmiddels weer gerepareerd..?
Gelukkig weer wat beter dan nu dus geniet maar weer van de kinders he!
Heel veel groetjes van deze familie! -
27 Januari 2019 - 20:37
Therese:
Lieve Eline, wat een heftige tijden maar wat is voor jou het glas toch altijd half vol!!
Keep on doing the good work, geniet van alle mooie dingen! Deel de zware dingen met ons... de lezers van je blog... hopelijk kan je zo alles van je af schrijven... heb zoveel respect voor jou en alles wat je doet en wat er op je pad komt en hoe je daarmee omgaat!
dikke -
28 Januari 2019 - 07:09
The Blackies:
Hi Eline! Leuk om weer even mee te kijken in je leven daar! Was best lastig voor ons om het geheim te bewaren dat je moeder ook zou komen :-) maar super fijn dat jullie zo van elkaar hebben genoten!
Nu alle zeilen weer de goede kant op zodat je op koers blijft! dikke knuf van alle Blackies -
28 Januari 2019 - 16:49
Piet:
Schat! Wederom een flink staaltje ervaringen, belevenissen & emoties! Trots op jou. Misu!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley