Kerst en een vermist koffertje

-positiviteit alarm-

Goedemorgen allemaal!

Ik hoop dat jullie allemaal hele fijne kerstdagen hebben gehad. Bij deze wens ik iedereen die dit leest en degene die je dierbaar zijn een heel mooi 2019 toe! Ik kijk er naar uit. Ik roep al een poosje; 2019 wordt mijn jaar. Hoop dat iedereen dit zo mag ervaren en anders na deze blog in z’n oren knoopt! Maak er wat moois van.

Mijn excuses dat ik een blog heb overgeslagen, ik was voor 8 daagjes in Nederland en wilde en moest gewoon even fulltime genieten en heb geen tijd vrijgemaakt voor mijn (blog)pen.

Maar laten we eerst maar eens even beginnen met het kerstfeest in Uganda met mijn kinderen. Wat een heerlijkheid was dat! Door lieve sponsors hadden we genoeg geld voor kerstpakketten voor alle kinderen en een overheerlijke kerstlunch op de laatste dag van dit schooljaar.
Michel, een van de oudste jongens van Home Sweet Home, wil graag kok worden en vond het dan ook een eer om ons te helpen. Zelf had hij een overheerlijk menu in elkaar gezet en gekookt. Waar we normaal elke lunch, zoals de meeste mensen in Uganda, elke dag maispap met bruine bonen eten was deze lunch toch echt een feest. Dit verdienen mijn kanjers ook wel na zo’n geweldig jaar! Iedereen heeft zo z’n best gedaan en is zo gegroeid. Kip, rijst, gefrituurde aardappels en een salade stonden er op het menu. Afgemaakt met een lekkere frisdrank. Iedereen genoot en niets bleef over! Ook mijn hond die als stofzuiger diende had genoeg.

Daarna toen iedereen weer schoon was werden de kerstpakketten uitgedeeld. Hierbij schoten de tranen in mijn ogen. Die pure dankbaarheid van mijn kinderen is zo prachtig. Het straalde overal van af en ik werd helemaal plat geknuffeld.
Iedereen hartelijk bedankt die hier aan meegewerkt heeft. In de kerstpakketten zaten levensmiddelen zoals rijst, suiker, zout, bloem, olie, tandpasta. Maar ook kleurtjes en krijtjes en washandjes voor de kinderen zelf en nog VEEL MEER! Nu hebben ze vakantie tot 21 januari. Zoals alle kinderen hier in Uganda’ de grote zomer vakantie. Ik zal deze tijd gebruiken om de plannen en begrotingen voor 2019 klaar te krijgen en proberen er voor te zorgen dat 2019 ook HET jaar van de zorgboerderij wordt.

Zoals jullie misschien wel weten of al hebben gezien maken wij als home Sweet home elk jaar een kerstfilmpje om onze sponsors te bedanken. Heb je deze nog niet gezien? Het is de moeite waard. Linkje staat hieronder. Liedje is geschreven en gemaakt door Zenon een van de managers van Home Sweet Home en de man van Suzan (oprichter)

https://youtu.be/oNoeo0VpRxI

En dan! Mijn reis naar Nederland. Als verrassing van vrienden een vliegticket gehad. Meer gezegend en gelukkig kon en kan ik me niet voelen. Erg bijzonder allemaal. De heenweg was een lange reis van 17 uur en 3 keer overstappen. Omdat de reis begon in de nacht leek het me slim om niet te slapen. Dan wordt je slaperig en ik heb al eens eerder in een slaperige bui mijn vliegtuig gemist. We begonnen met een korte reis vanuit Entebbe naar Nairobi (Kenia) daar moest ik 5 (!!!!!) uur wachten van 4 uur in de ochtend tot 9 uur. Als een kip zonder kop liep ik rondjes over dat vliegveld om maar wakker te blijven. Na 3 uur realiseerde ik me dat ik alleen nog maar mijn rugtas bij me had. Terwijl ik toch echt gekomen was met mijn rugzak EN een koffertje. Er zat niets bijzonders in het koffertje maar toch voelde ik me super dom. Dit gebeurd ook alleen maar bij Eline. Als een half gare roomboter liep ik mijn route van de afgelopen 3 uur nog een keer na’ overal gevraagd maar uiteraard nergens mijn koffertje. Na HEEL LANG vond ik mijn koffertje. Of tenminste hij werd gebracht. Toen ik uit het vliegtuig stapte en door de Duane ging heb ik mijzelf bij de business class aangesloten. Daar mijn koffertje vergeten en vervolgens naar het normale mensen gedeelte gegaan. Door deze brute scheiding konden de mensen ook niet raden dat dit koffertje van een dom wijffie was die gewoon in de verkeerde rij was aangesloten. Maar goed. De rest van de reis ging prima en uiteindelijk kwam ik met al mijn spullen thuis.

En hoe heerlijk was dat. Niets moest. Alles mocht. Heerlijk tijd met familie en wat vrienden. Aandacht en liefde voor elkaar hebben en uiteraard het kerstfeest vieren! Het was meer dan ik had verwacht en beter dan ik had durven dromen. Precies wat ik nodig had en momenteel. As we speak. Zit ik hier met een enorm grote lach deze blog te schrijven, want ik voel me gewoon erg gezegend en gelukkig!

Ohja en voor de vrouwen onder ons. IK HEB MIJN DROOM BRUIDSJURK GEVONDEN. Mijn oma, ja hoe stoer, gaat deze voor mij maken! Heel speciaal om dit samen met mijn moeder, oma, (schoon)zus en beste vriendin uit te zoeken. Ook heel gek om jezelf in zon mooie jurk te zien! Maar niet getreurd. In oktober kunnen jullie het ook zien haha.

Gisterenavond ben ik moe maar voldaan weer aangekomen thuis in Oeganda. Gelijk al mijn spulletjes maar uitgepakt. Dat is een soort tik van mij. Anders zit ik niet rustig. Vannacht weer heerlijk geslapen in mijn eigen bedje en natuurlijk ook heel fijn om Shepherd weer te zien en om me heen te hebben.

Komende weken staan dus in het teken van plannen, budgets en heel veel opknap werk in en om de boerderij. Maar ik heb er zin in! Nederland en mijn familie heeft me goed gedaan. Ik hoop dat ik ook komend jaar weer op jullie support kan rekenen, want reacties na mijn blogs zijn altijd super leuk... bedankt hiervoor.

Als er nog iets is waar jullie meer over willen zien of horen komend jaar, laat het me weten!

Het alle beste voor jullie allemaal en heel veel lieve groetjes van mij.

Eline