Verdorie - Reisverslag uit Jinja, Oeganda van Eline Verhaar - WaarBenJij.nu Verdorie - Reisverslag uit Jinja, Oeganda van Eline Verhaar - WaarBenJij.nu

Verdorie

Door: Auntie Eline

Blijf op de hoogte en volg Eline

30 September 2018 | Oeganda, Jinja

Hoi allemaal,

vorige week maandag kwam ik er tot mijn schrik achter dat ik de blog van zondag vergeten was. Achja, dit kan gebeuren, dus nu ga ik weer door alsof er niets gebeurd is.. hihi

Ik schrijf deze blog als een tomaat. Afgelopen vrijdag ben ik namelijk GRUWELIJK verbrand, mijn nek is letterlijk paars. Gelukkig heb ik een hele goede aftersun die de huid lekker soepel houdt en heb ik het eigenlijk bijna nooit meer, maar goed dat zegt wel wat.
De zon is namelijk zoooo sterk echt bizar, terwijl het nu regenseizoen zou moeten zijn, onze plantjes overvloeden aan water zouden moeten hebben en wij op onze laarzen door de modder banjeren... Maar niets van dit alles, enorm warm, benauwd en het ergste... GEEN REGEN. En alle plantjes die zo mooi aan het groeien waren veranderen langzamerhand in treurwilgen. Want hoe hard we ook ons best doen om elke dag alles water te geven, je ziet dat het niet genoeg is.. Lastig.
Gelukkig houden de kinderen de moed er aardig in, want ik zie de hele oogst al mislukken en ben als een paranoïde persoon de hele dag naar de lucht aan het kijken, of ik regenwolken zie..

Verdorie was denk ik de afgelopen weken een beetje mijn woord. Er ging zoals jullie van mij gewend zijn, weer van alles mis. Het begon allemaal met;

Ons land.. We hebben een stuk land buiten het terrein en hadden besloten daar deze keer mais op te planten. In verhouding hadden we best wat geld uitgegeven aan de zaadjes van mais voor zo'n groot stuk land en met alle precisie hadden we gezaaid. Daarna besloten de kippen van de buren lekker door ons land te gaan scharrelen. Helft van de zaadjes aangevreten of verplaatst.. Dus toen de mais opkwam zag het er echt uit alsof iemand gewoon een emmer zaad op dat stuk land had gegooid. Inmiddels is de mais een halve meter lang en op een morgen liep ik naar beneden om wat in het dorp te kopen zie ik tot mijn grote verbazing dat de buurvrouw haar geit met een stokje en touw op mijn land had neergezet om te grazen. Ja, je begrijpt het al. Ik was laaiend. Met geit en al stampte ik weer de berg op naar huis en sloot de geit (die er overigens niets aan kon doen) op in een van onze schuurtjes. Eind van de dag kwam de buurvrouw haar geit ophalen en heb ik haar ernstig toegesproken. Wat een ellende.

Een paar dagen later kwam de volgende verdorie. Merci, kennen jullie wel van haar soms wat typerende gedrag, had een bui. Alle werkers hadden nieuwe overallen gekregen. Maar de kinderen hadden pas al nieuwe overallen gehad, dus die waren nog oke.. Kijk, mooi en heel blijven ze sowieso niet, want ja mijn kinderen zijn niet altijd de zuinigste, maar goed... ze konden door de keurig. Merci was echter een beetje jaloers en vroeg mij of ze ook een nieuw overal kreeg. Waarop ik haar vertelde dat haar overal nog goed was en ze hier nog wel een poosje mee kon doen.
Nog geen 10 minuten later kwam Merci naar me toe, OVERAL COMPLEET UIT ELKAAR GETROKKEN. Auntie; sorry, maar ik ging net naar de wc en mijn overal scheurde.....

1,2,3,4,5,6,7,8,9,10. Het overal was heel duidelijk met opzet van allerlei kanten kapot gescheurd en ik was zo boos. De allereerste keer dat ik graag 1 van mijn kinderen een klapje op de billetjes had gegeven. Uiteraard heb ik heel pedagogisch verantwoord Merci even weggestuurd en mijn rust genomen. Later even met haar gesproken en een passende staf bedacht. Maar oei, ik kookte.

Leuk dingetje tussendoor! Ik had op Facebook een oproepje geplaatst voor geld om schoenen te kopen voor mijn kinderen, ze lopen natuurlijk dagelijks naar de boerderij en versleten best snel hun schoenen. En uiteraard willen we niet dat de kinderen op blote voeten komen of dat het voor hun ouders teveel wordt om telkens schoenen te kopen. Binnen NO-time kreeg ik berichtjes van heel veel lieve mensen die wel wilde helpen!
Dus in oktober hoop ik voor alle kinderen goede schoenen te kunnen kopen.

Ondanks dat er geen regen is, hebben we inmiddels al komkommers, kolen en aubergines die klaar zijn voor de verkoop. Ook veel jonge konijntjes die we als huisdieren verkopen aan de 'blanke' mensen in Jinja. Dus we halen zo langzamerhand ook zelf wat geld op!

De laatste verdorie kwam van mijn werkers. In het schuurtje waar zij hun spullen neerleggen tijdens werk vond ik zakjes wodka (leeg). Uiteraard is dit absoluut niet de bedoeling.. Tijdens werk kun je niet drinken. Klaar. & ZEKER niet als je met kinderen werkt. Heel stoer ben ik smiddags op ze afgestapt en gezegd dat als ik erachter kom dat 1 van hen drinkt tijdens werk je zonder pardon wordt ontslagen.
Savonds zat ik alleen op de bank en dacht ik, help... Het gaat zo goed op de boerderij, met de kinderen en de dieren. De structuur zit er lekker in, taken zijn goed verdeeld en eigenlijk heb ik geen klagen. Ik wil helemaal niet iemand ontslaan.. al weet ik dat dit niet te accepteren is. Dus ik bid maar dat ik nooit meer zoiets vind, want dat zou voor de boerderij toch echt wel lastig zijn om dan weer een nieuwe, goede werker te vinden.

Ik hoop dat jullie deze blog niet verkeerd lezen, want het gaat echt erg goed! Alleen dit waren wel echt even van die dingetjes die volgens mij alleen maar bij mij kunnen gebeuren, in deze korte tijd. Dus vandaar dat ik het met jullie wilde delen.

Bid alsjeblieft met ons mee dat de regen echt snel zal komen.. want heel lang houden onze plantjes het niet meer uit.
Ook verwachten we zeer binnenkort weer een kalfje & veel biggetjes. Dat is altijd erg leuk, nieuw leven brengt altijd vrolijkheid en positiviteit met zich mee. We kijken er allemaal erg naar uit!

Ook wil ik in deze blog nog even 2 mensen in het bijzonder bedanken; Wil Metske; zij heeft met een kraampje op een markt in nieuw-lekkerland gestaan en de opbrengst was voor de zorgboerderij! Dankjewel.
Fam. van der Velden; had een geweldig leuke & succesvolle pluktuin dit jaar aan de elzeweg in Nieuw-lekkerland. Om hun geluk van het goede seizoen te delen besloten zij de laatste zaterdag dat ze open waren hun opbrengst te doneren aan ons. Super lief & bedankt!

Nou, ik denk dat dit hem wel weer was voor deze week!
Lieve groetjes & een goede week allemaal.

Eline

  • 01 Oktober 2018 - 16:01

    The Blackies:

    Hi Eline, verdorie nog aan toe :-) wat een verhaal weer. Nou meid het gaat vast ook deze keer weer goed komen hoor en zeg je ipv verdorie; victory :-) liefs van the Blackies

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Eline

Eline Verhaar Supervisor Zorgboerderij Home Sweet Home Lees, denk en beleef met mij mee. www.homesweethomeuganda.nl

Actief sinds 13 Sept. 2015
Verslag gelezen: 857
Totaal aantal bezoekers 88920

Voorgaande reizen:

24 April 2017 - 30 November -0001

Oeganda

Landen bezocht: