3 weeks to go!

HoiHoi,

om jullie alvast te laten wennen aan het feit dat er straks weer elke 2 weken een spetterende blog verschijnt met heerlijke verhalen van mij en de kids uit Uganda, nu nog even een uit Nederland.

Nu zullen jullie wel denken, is die eline gek geworden om op dit tijdstip een blog te schrijven, nee, ik zit in mijn nachtdiensten. Dus ben verplicht wakker te blijven. Mooi even van de gelegenheid gebruik maken. Al moet ik wel zeggen dat ik de laatste weken erg weinig slaap heb gehad, en jullie weten auntie Eline houdt van slaap... Jammer, maar voor een goed doel!

De laatste 2 weken ben ik veel in de publiciteit geweest, 3x in de plaatselijke krant, 2x op de plaatselijke radio en ga zo maar door. Overal zie ik mijn hoofd voorbij komen op facebook door mensen die erg enthousiast mijn berichten delen, erg leuk natuurlijk. Overal waar ik kom vertellen mensen dat ze me hebben gezien/gehoord en iedereen die ik tegenkom vraagt me; 'he, wanneer ga je nou weg.. Nou jongens 24 april! Wat wel goed is dat veel mensen die het verhaal over de zorgboerderij horen of lezen erg positief en leuk reageren, dit geeft me weer nieuwe energie.

Toch zijn er ook nog best aardig wat mensen die niet van lezen houden, mijn blogs te lang vinden of nooit radio luisteren. Voor die mensen is er nu wat leuks... Aankomende donderdag 6 April is er een gemeente avond georganiseerd die helemaal in het teken zal staan van mijn vertrek. Ik zal een presentatie gaan geven over wat ik ga doen, er zullen spulletjes uit Uganda verkocht worden en genoeg ruimte voor gesprek en ontmoetingen. Dus voor iedereen die het leuk vind, ook als je niet naar de kerk gaat.. Welkom op 6 april vanaf 19.45 (begint om 20.00) in de Rehobothkerk - Planetenlaan 30 in Nieuw-Lekkerland

Het komt nu allemaal wel erg dichtbij en dat is best spannend mogen jullie weten. Mijn laatste werkdag op mijn werk is in zicht, afscheidsetentje met collega's staat gepland en zo ook mijn goodbye party voor vrienden en familie... Gek idee dat ik gewoon weg ga uit mijn huis, verhuizen naar Uganda.. en dan straks op bezoek kom in Nederland in plaats van andersom. Al mijn spullen moet ik nog uit gaan zoeken, wat ik een beetje uitstel.. haha, want wat zal de kringloop blij zijn met al mijn zooi..
Dat de dagen zo snel gaan maakt me echt wel nerveus, wie wil ik nog zien, wat is belangrijk en ga zo maar door. Telkens ben je bang om verkeerde keuzes te maken.. want uiteindelijk is het belangrijkste nu dat ik goed voorbereid weg kan gaan, wat betekend dat alle sponsoren rond zijn.. Maar je wil ook goed afscheid nemen, en dat kost ook tijd.

Achja, zo modder ik een beetje aan. Mixed feelings... Besef ook steeds meer dat ik Nederland en al zijn voordelen, heerlijke mensen en rotweer ga missen. Maar dat is het leven toch? Alles heeft zijn voor en nadelen... Voor nu, tot ziens/horens!

Lieve groet, Eline