Zwart & Wit

Een hele goede dag mensjes!

Daar was ik weer, uit een onstuimig Uganda. Onstuimig in veel vormen en zwart en wit in veel vormen.

Zondag na mijn gebruikelijke internetuurtjes heb ik samen met mijn huisgenoot heerlijk vers fruit gekocht, wat we deze week savonds lekker hebben opgepeuseld. In de grote market waar je echt alles kan kopen vond ik de perfecte laarzen voor het werk op de boerderij: TIJGERPRINT. Afschuwelijk natuurlijk, maar goed beter dan zwart of blauw. En eigenlijk zijn ze zo lelijk dat ze weer leuk zijn. Thuisgekomen vierde we de 12e verjaardag van Brain. Geweldig om te zien hoe blij hij was met zijn stoere kleren, horloge en de nieuwe schoenen die ik voor hem had gekocht. De lach op zijn gezicht maakte dat ik tranen in mijn ogen kreeg. Wat natuurlijk heel gek is, want grote mensen huilen niet. De gehele week hebben deze maxima tranen me achtervolgd en wel 100x uitgelegd aan de kids dat je soms ook moet huilen als je heel gelukkig, of blij voor iemand anders bent.

Maandag homeschool gegeven en smiddags gezellig met iedereen in de tuin een boek over kinderen met een handicap gelezen. Heerlijk om met de kinderen te kletsen en lekker te genieten van het heerlijke weer. Het is grappig dat nu ik hier langer rondhuppel de kinderen me steeds meer vertrouwen en we dus ook steeds leukere gesprekken hebben.

Dinsdagochtend met veel kids op de boerderij gewerkt. De boerderijman was een beetje laat dus had ik een beetje de leiding genomen over wat er moest gebeuren. We waren echt goed bezig, tot op een gegeven moment 1 van de kids vergat om het hok van de varkens dicht te doen. Ongeveer een half uur hebben we achter die beesten aangerend die alles wilde behalve terug in het hok. Daarna moesten we water halen voor de koei/geiten/varkens.. Op onze compound hebben we een enorme waterkuil, deze ligt aan de rand van de compound en terwijl ik daar samen met 2 meiden water ging halen rukte de hele buurt uit om te kijken naar de Muzungu die natuurlijk nooit zo'n jerrycan van 20 liter kon tillen. Met mijn laarzen en jurk die totaal niet matchte heb ik even mijn stoerste gezicht opgezet en heel dapper die enorme & veelste zware jerrycan opgetild en al waggeld naar de koei gebracht. Die gezichten van die kinderen was prachtig, zo verbaasd.
Daarna heb ik met Zenon en ene Peter overlegd voor de aanleg van het basketbalveld. Wat we allemaal nodig hebben, hoeveel dat gaat kosten en op welke termijn dit klaar gaat zijn. Volgens Peter duurt dit een week, maar goed dit is Afrika en dat kan zomaar wat langer duren. Maar vanaf donderdag zijn ze begonnen en het begint al ergens op te lijken. Ben benieuwd, super leuk!

Nadat ik smiddags eerst was gestoken door een catapila (schrijf het vast verkeerd) -soort rups met haar- wat er voor zorgde dat ik in heel mijn hand haartjes als splinters had rukte we met de hele goegemente uit naar het huis van Auntie Irine, want zij scheen jonge varkens te hebben en aangezien ik nog een vrouwtje moest voor varken Bert kwam dit goed uit. Aangekomen was daar een heel grappig roze varkentje. Al snel besloten dat dit Bertha werd. Aan een andere boom zat nog een zwart varkentje vastgebonden die net zo jong was als Bertha. Die was natuurlijk ook wel super schattig. En aangezien mijn opa en oma (Bert & Bertha) de Zwart met hun achternaam heten was dit wel erg grappig. Na even nadenken besloot ik om beide varkentjes maar te kopen. Hoe meer vrouwtjes Bert heeft, hoe meer kindjes hij kan maken en hoe meer geld dit dus weer oplevert voor Home Sweet Home. Dus nu heb ik 3 varkens, Bert & Bertha & de Zwart, hoe briljant. Maarja, dan koop je 2 varkens en dan moet je die natuurlijk ook meenemen, en aangezien we waren gaan wandelen zouden we de varkens ook weer wandeld mee terug moeten nemen. Maar dit is weer Afrika en dus is het helemaal niet gek als je met een varken over straat loopt. Touwtje aan een voorpoot en hophop hobbelen maar. Wel is het natuurlijk heel gek als een blanke met 2 varkens loopt. Dus was ik de atractie van de eeuw. Iedereen lachte en riep wat, wat ik uiteraard niet kon verstaan. Wel moet ik zeggen dat dit het meest leuke was wat ik in mijn leven heb gedaan ;)

Woensdag was ik vrij en heb ik eerst even de nodige dingen gedaan zoals het schoonmaken van de wc en het wassen van mijn kleding. Daarna uitgerukt naar Jinja en even lekker geluncht. Daarna met John naar de Village geweest (village = dorpje = arm). Hij werkt in de Village om daar muskieten netten uit te delen en injecties en ook door met de jongeren/kinderen te praten. Want veel ouders in Uganda geven hun kinderen eten en onderdak, maar geen hulp met keuzes of onderwijs over bepaalde zaken die belangrijk zijn als je groter wordt. Hij had vorige week een exmoslim jongen (15 jaar) gesproken die christen is geworden en graag een bijbel wilde. Aangezien ik 2 bijbels meehad, waarvan er 1 engels was leek het me mooi om die aan deze jongen te geven. Omdat zijn familie niet mag weten dat hij christen is spraken we af in een verlaten hutje. We lazen uit de bijbel, kletste wat over dromen en baden met elkaar. Het was een erg indrukwekkende middag! Ik genoot met volle teugen.

Vrijdag heb ik ongeveer de hele dag in het naaihok gezeten om verder te gaan met de jurkjes. Het was een goede dag, en we hebben al aardig wat leuke jurkjes gemaakt. Het is leuk om te zien hoe leuk de kinderen het vinden en de resultaten zijn geweldig. 's Avonds heb ik een spelletje Colonisten gedaan bij Suzan en Zenon.

Zaterdagochtend heb ik op de boerderij gewerkt, met de kinderen gespeeld en gekletst omdat het praktisch te warm was om meer te doen. Smiddags ben ik samen met Dorothy (kindje van het weeshuis) naar de stad geweest om wat spulletjes te halen. Leuk om zo even qualiti time met haar te hebben en er even uit te zijn. Teruggekomen danste ik met de kinderen op echte afrikaanse muziek.

Vandaag is het valentijnsdag, wat ook in Uganda wordt gevierd. Vanochtend had Suzan een heerlijk valentijnsontbijt gemaakt met een vruchtencake. Bij ieder zn bordje lag een tekst en bij de mijne: 'you are loved'. De weg naar de kerk mocht ik rijden. Wel even spannend met een auto vol kids en we rijden links. Maar we zijn veilig aangekomen en het ging eigenlijk harstikke goed voor de eerste x.

Nu zal ik nog even de titel uitleggen. Zwart & Wit van de 2 varkens die ik heb gekocht. Zwart en wit van het verschil tussen mijn armen en benen. Mijn benen willen maar niet wit worden. Zwart & Wit van de verkiezingen in Uganda. Want wat een zwarte bende is dat. Corruptie staat op 1 en wit staat dat iedereen van deze president afwil, maar dat waarschijnlijk niet gaat gebeuren. Er is meer onrust en mensen zijn echt bang hier voor wat er komen gaat. Donderdag is de dag van het stemmen en na 1 of 2 dagen komt de uitslagen. We gaan zien wat er gebeurd, maar laten we vooral bidden voor rust, vrede en eerlijkheid in Uganda.

Hoop jullie volgende week weer te kunnen schrijven.

Lieve groet, Eline

ps. er waren wat probleempjes volgens mij met het reageren op mijn vorige blog. Geen flauw idee waar het aan lag, maar ik hoop dat jullie weer kunnen reageren.
ps 2. He Kyona, we vieren hier helaas geen carnaval. Maar gekdoen kan hier elke dag. Ik schrijf je snel een brief. xxloveyou