Brownie, zwemmen en zon!

Dag lieve mensen!

Hier ben ik weer vanuit het erg warme Uganda, want ja, warm is het deze week vreselijk. Wat ook wel weer lekker is natuurlijk, want ik wordt langzamerhand caramel. Maar deze zon is eigenlijk te heet om in te werken.

Oke laat ik eerst even mijn avontuur van vorige week zondag vertellen. Ik was mijn oplader van mijn laptop vergeten en dus kon ik niet skypen :( HUILEN. Maargoed gelukkig bestaan er nog smartphones en was ik met mijn moeder/lars aan het bellen buiten op het bankje bij het internetcafe. De hele tijd zat er een jonge vrouw naast me, maar goed ze verstaat toch niet wat ik zeg.. Toen ik klaar was met belln vroeg ze of ze vrienden met mij mocht worden (HAHAHAHA) ze had naar me gekeken en vond me er wel erg aardig (en rijk, denk ik, maar zei ze niet) uitzien en daarom had ze besloten dat ze mijn vriend wilde worden. Ik heb haar heel vriendelijk te woord gestaan en eventjes uitgelegd dat vriendschap een natuurlijk proces is ;) haha, oke daarna in de matatoe gestapt op de terugreis. In mijn rij (van 5 personen, waar er eigenlijk 3 horen te zitten) zat ook een kip. Gelukkig was hij heel rustig. Halverwege de rit kreeg ik een kindje op mijn schoot geduwd. Kindje was denk ik een jaar oud. Moeder/oma ging een rij voor me zitten. Na dat de helft van de kinderen onder de banken werden gestopt, om rustig langs de politie controle te rijden, stapte de moeder/oma van het kindje uit. Ik lette niet zo goed op, en had het daarom pas laat door. Gelukkig nog net op tijd om het kindje terug te kunnen geven. Dat is toch bizar. Ze was gewoon weggelopen...

VINCENT! Vincent kwam maandag weer bij de fysio. Hij was nadat hij 1 kilo was aangekomen ontslagen uit het ziekenhuis. Ik ben natuurlijk geen expert, maar met zn 7 kilo voor een 3 jarig jongetje ziet hij er nog steeds vreselijk beroerd uit. We hopen maar dat hij naar de fysio blijft komen en we zo een beetje controle op hem hebben.

Maandag heb ik me bezig gehouden met het geven van homeschool. Trouwens hoe lekker is het als je je kinderen zelf onderwijs kan geven. Ze tussendoor heerlijk buiten kunnen spelen enzo. Smiddags heb ik geholpen met het snijden van de Casava in de keuken en wat bedden gelakt.

Dinsdagochtend heb ik met de kinderen op de boerderij gewerkt en smiddags zijn we met alle kinderen voor een wandeling gegaan. Chirstien en ik hadden buitenspeelgoed meegenomen en beneden in het dorp hebben we het veldje opgezocht. De kinderen hebben heerlijk gespeeld. Grappig om te zien hoeveel bekijks zo'n grote groep kinderen heeft met 2 blanke vrouwen. Eind van de middag ben ik naar Jinja gereisd waar ik voor mezelf een hotel had geboekt. Gewoon om even lekker luxe te slapen en te relaxen. En dat heb ik gedaan. Heerlijk geslapen & een gruwelijk fijn ontbijt sochtends met veel soorten fruit en ei enzo. En de rest van de dag in het zwembad gelegen.
Woensdagavond toen ik terugkwam bakte Suzan pizza's, wat natuurlijk ook een heerlijk feest was!

Ik merk wel echt aan mezelf dat ik hier zoveel vrije tijd heb om goed na te denken over mijn leven en toekomst enzo. Klinkt heel serieus, is het natuurlijk ook wel. Soms is dat heel verhelderend en fijn en soms is dat ook wel minder. Want waarom doe ik bepaalde dingen in het leven op die manier en niet op een andere manier. Maargoed nog 4 en halve maand te gaan om hier over na te denken.

Donderdagochtend hield ik me bezig met mijn was en het maken van een verzwaringsvest. Dit is een vest wat er voor zorgt dat Winny (spastisch) wat minder uitschieterig beweegt. Dit is nog best een lastig klusje, maar goed ik heb alle tijd. Daar wordt ik trouwens ook wel heel gelukkig van merk ik nu. Alles gaat hier op z'n tijd en niets heeft haast. In Nederland zou dit me gruwelijk boos/gestresst maken, maar hier geniet ik hier echt van.
Donderdagmiddag ben ik samen met Suzan wezen zwemmen. Zenon bracht ons met de boda weg :) het was heerlijk weer en we hebben lekker relaxt gekletst enzo.

Vrijdag was de dag dat we de 3 meiden die in Kampala verbleven bij de familie van Zenon weer op gingen halen. Om 6.15 vertrokken we, veel ste vroeg natuurlijk, daarom heb ik ook maar ongeveer de gehele heenweg geslapen. Tussendoor zag ik nog wel een taxibus helemaal volgeladen en een grafkist op het dak. Niets geen rouwstoet of mensen die stoppen. Dingen/dieren op de dak van de taxi proppen is een heel normaal ding. 20 kippen of 30 kalkoenen, met gemak!
Het verkeer in Kampala is echt een chaos. Ik was zo blij dat ik niet hoef te rijden!! Allereerst gingen we naar een winkelcentrum waar suzan en ik zo ongeveer 2 uur in een enorme boekenwinkel verbleven, daarna naar een gigantische supermarkt geweest, waar je dus echt alles wat je hartje begeert kan kopen. En wat Eline's hartje begeert (1 week in de maand/precies deze week) is CHOCOLADE. Dus na de nodige hoeveelheid chocolade in te hebben geslagen en een appel gingen we toch echt de meiden ophalen. Bij Zenons ouderlijk huis werden we vriendelijk ontvangen door Angela! Ze zei gelijk dat ze vond dat ik was afgevallen, (is het nu legaal om die chocolade op te eten mama?) Uiteraard kregen we Possio and Beens (maispap met bonen in een goedje). Nadat we de meiden hadden gingen we er weer vandoor met een over volle auto. Op de terugweg kochten we bij de KFC een softijsje. Dit is de enige plek in Uganda waar dit kan. Heerlijk :)

Gisteren ben ik sochtends naar de stad geweest om schoenen te kopen voor Brain, want die wordt vandaag 12! Echte stoere Adidas schoenen op de 2e hands schoenenmarkt. Wat trouwens ook super leuk is om te bezoeken. Smiddags heb ik de hele middag in het naaihok gezeten om samen met 3 kids en suzan te beginnen aan de jurkjes die we willen verkopen om zo wat spaargeld voor de kinderen te verzamelen. Het was een leuke middag en ik verwacht dat het resultaat heel leuk gaat worden! En Ohja! Weer 3 kaarten gehad via de post! Erg leuk :)

Op naar een nieuwe week!!

Dikke kus van Eline